Biz Biraz Eksiğiz Sevgilim

Biz sonu hüsranla biten bir romanýz.
Onlar ise masal.
Þiirler mi ?
Þairin , þahidi olan gözyaþlarý...


Biz uçlarýnda
kýrmýzý ve beyaz ,
boynu bükük zambaklarýn birbirine paralel baktýðý iki uçurumuz.
Onlar ise bozkýr doruklarýndan akdenizi görmeye çalýþan iki zencefil yapraðý...
Adý batsýn yalnýzlýðýnýn, kalbine...
Caný yansýn.
Canýna kast etsin , düþen düþlerindeki umutlarýn.
’Beni mumla arayacaksýn ’ demek kolay.
Sorarým sana !
kendini hapsettiðin karanlýktan çýkmak için kimin eline muhtaç kalacaksýn.
Elbet elime tutuþturduðun mumun ömrü bitecek
Sen yine karanlýkta diz çöküp aðlayacaksýn.
Duyulmayacak sesin.
Duyulmayacak feryadýn.
Adýnýn geçtiði her paragraf devrikliðinden devrilecek.
Utancý gün yüzüne çýkacak , kýrdýðýn hayallerinin.


Biz bir dalda kuþlara azýk diye býrakýlan iki meyveyiz
Esen rüzgarda bir birine sürterek çürümeye mahkum olan iki meyve
Onlar ise hayatýmýzdan düþüp savrulan,
Kimi zaman sararan kimi zamanda yeþil renginden utanan yapraklar.
Biz birbirine söylenmiþ iki yalanýz sevgilim.
Onlar hak hukuk deyip düþeni gammazlayan iftiralar.
Ayrýlýðý gözden uzak tutup,
gönülden sýzan kana sebep olan hatýralar.
Hatýrýna sýðýnýyorum sevgili,
Bilirim yeri yok dudaklarýmýn alnýndaki cennette.
Fakat adýný zikredecek harfler utanýyor yokluðundan,
Cümlenin dýþýnda kalan unsurlardan habersizim
Harf harf doku hadi alfabeni yüreðime.
Sebepsiz sessizliði kaldýr gökyüzünden
duyur sesini,
duyulsun sesin ,
duyulsun çýðlýðýn...

Biz ahmaðý aðlatan yaðmurlarda ,
yürürken tökezleyen iki sakarýz sevgilim.
Hadi gel ipe serdiðimiz düþleri toplayýp , kaçýp uzaklaþalým bu þehirden...


...
...


|Doðan Yücetaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: