ünzile

sakindi aslýnda gece
öyle baþladý
dudaklarýn kýzýl bir denizdi
gözüm yemedi
‘’ bu kýyýdan ötekine geç ‘’
demeyi

önceleri biraz anarþist
çýldýrmýþ ve karanlýk
gölgeler vardý peþimizde
yangýn çýktý yine
hepsini uykuya verdik
göz bebeklerinde

dudaklarýnda
‘’ sesimi duydum ‘’ sandým
kanadý çekilmiþ bir kuþun
oysa ölmüþ annesi
avuçlarýmýn
seni öperken buldum

pencerelerin pervazý
aklýmý uçurdu
bahçedeki güllere düþtü
dilimin pelteði
yine bir heyecan bastý
göðüs kafesimdeki gerçeði

su uyuyor düþman
uyumuyor bu mevsim
yaðmurlar þu sýra
sesimden sonra düþüyor
kaldýrým diplerine
sus pus oluyorlar

harfler var peþimde dik
yuvarlak ve basýk
kýrýk kýrk küpün içinden
süzülen düþüm
aþk seni yeniden
doðurmak için








Sosyal Medyada Paylaşın: