Ey Sevgililer

Göðsümde dinmeyen acý bir tufan
Ýsrafil sürunudur duyduðum
Aklýmda yüzlerce soru iþareti
Sýðýnýp kalmýþým kapalý sözcüklere
Baðýþla beni hayat
Baðýþla beni yaradaným
Lal olmuþ zamanlardayým

Yüreðimden akan her sözcük
Boðazýma düðümlenir
Hangi sevgiliye yanýt borçluyum?
Biri söker alýr yüreðimi yerinden
Diðeri çeker alýr ruhumu bedenimden

Aðýz birliði etmiþ sevgililer;
Benim için ne yaptýn?
Ne yaptýn benim için, diye soruyorlar.
Sevdim! desem yetmez mi?
Baðýþlamaz mý beni biriniz ötekine?

Ya alýp götürsün beni sevgili
Narçiçeði kokan kirlenmemiþ þehrine
Ya da karýþtýrsýn beni diðeri
Akýp giden ýþýk huzmesine…

Ey sevgililer!
Çabuk tutun elinizi gün akþama deðmeden
Ben daha fazla kirlenmeden…

Sosyal Medyada Paylaşın: