Bir Maviye Düştüm ki Sorma
Az önce
Buz mavisi gözlerin, kýþ ayazý bakýþlarýný
Yaz sancýsý býraktý avuçlarýma
Yazýyorum iþte...
/... aslolan gözlerindir gerisi yalan .../
Bir sýr vereyim mi sana
Okyanuslara nefessiz daldýran
Resimlerin anlattý
Tanrý
Kâinattaki bütün maviye baktý
Ve ’YETMEZ’ dedi
Gözlerini yarattý
/... yokluðun mandýralý yüreðim .../
Senden önce devrik cümlelerim yoktu benim
Sen devirdin anlamlarý üzerime
Özleye özleye eskitirken özneleri
Kuþ tüyü acýlar bile aðýr gelecekti
Senden baþka anlamlar yüklemedim yüklemlere
Biliyor muydun?
/... ben en çok ardýndan el sallarken ölecektim .../
Bilmiyordun!
Senden baþka çözümlerde aradým içimde
Ölüme giden senden kýsa yollar...
Gerek yoktu yokluðunda, yok yere fazla acý çekmeye
/... ama içimde bütün yollar sana çýkýyordu .../
Gözlerini gördüm yüreðimin en doðusunda
Ve en batýsýndan duydum sesini
Hasretin içimde
Bir uçtan bir uca hüküm sürüyordu
/... aþkýn y/alýn yazýsýnda adýmýz yoktu .../
Her zaman zora koþtuk aþký
Öpüþürken bile kolayýna kaçmadýk
Ama ayrýlýk bizi kendisine þirk koþtu
Çok mesafe kat ettik severken
Ve belki de ayrýlýk dedikleri
Yol yorgunluðuydu...
/... Aþk baþýmýza musallâ(t) oldu .../
Kendi yollarýmýza gitmeden önce
Allah aþkýný açýk etsin dedik birbirimize
Ama ikimizin de aþký son görüþü buydu
Hýzlý yaþadýk, genç öldürdük aþký
Ayrýlýðýmýz yakýþýklý oldu
Hakan Karali
Not: Bu þiirde anlatýlan tüm kiþi, kurum ve acýlar tamamen onsuzluk ürünüdür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.