Beni görebilmek için mi kapattýn gözlerini? Çünkü artýk ben seni sadece gözlerim kapalýyken görüyorum. Etrafýn boþ ve karanlýk; Yalnýzca güzelliðini renklendiriyorum. Geçirdiðimiz günlerin fotoðraflarý duvarlarýmda. Gece her uyanýþýmda, tek tek bakýyorum. Býkmadan, usanmadan eksik var mý diye sayýyorum. Her seferinde geçiremediðimiz günler için göz yaþlarý döküyorum. Neden kapattýn ki gözlerini? Neden býrakýp gittin beni? Ben seni; gözlerim açýkken görmek istiyorum. Ben seni; yanýmda iken de seviyorum. Topraðýn güzelleþiyor her geçen gün gözlerimde. Sen olmasan da yanýmda, ruhun dolaþýyor masal þehirlerimde. Sözünü tutmadýðýný kimselere söylemiyorum, Ama bulut gözlü sevdiðim ben hala, yokluðunla uyuyorum. Kolay deðil pes etmemek sensizlikle savaþýrken yüreðim. Karanlýðýn koynundayým diðerlerini býrak, Ben yalnýzca bulut rengi gözlerini göreyim. Susuzluðum dinmesin aþkýndan kor ateþe döneyim. Bana döneceðini söyle gökteki tüm bulutlarý sileyim. Söyle. Bulut gözlü sevdiðim söyle. Senin için gerekirse, göz yaþýmla bir çýnar biyüteyim.
12.12.2009 00.12
Burhan Karaca Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.