Gözyaþlarýmýn dolduracaðý kadehler var, Sýra kimseye gelmeyecek. Ve yanaklarýma deðmeyecek, Akýttýðým bu yaþlar.
Herkesin içinde var bi 70’lik, Ben çoluk çocuðun nefesinde hissediyorum, Bakýþlar hiç bir zaman boþ deðil, Olmadý da...
Ben bi cümle kurardým, Kaldýrýmlar üstüne alýnýrdý, Kaldýramazdý. Ben aðlardým, Aðlamak denilmezdi buna, Sorsalar, Timsahlarla bir baðým çýkmazdý oysa!
Gözyaþlarýmýn dolduracaðý kadehler var, Sýra kimseye gelmeyecek, Ben içime attýðým insanlarý, Dýþkýlýyorum þimdi. Kimini aðlayarak, Kimini kusarak.
Þimdi hangi þuursuz, Gönlümün avlusuna býrakýp kaçýyorsa aþklarý, Yürekleri kokuyor. Ve ben sayýsýzca günahsýzý, Hýçkýrýklarýmla boðuyorum. Boðuyorum. Gönlümde hava soðuk annesi, Sahiplenmez yürek üveyi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.