aklýmdan gece uykusunu tatmýþ otlar çýkarýyorum
dalýyorum dalgýnlýðýma
ses veriyor hüzüntümdeki tohum
ayrýlýyor sapýndan
ben ki ikindide seviyorum düþlenmeyi
omzumdan bir balerin iniyor göðsüme
býrakýyorum
parmak uçlarýmla dönüyorum dünyaya
her resmin içinde bir resim
her içte tek bir ilah olmalý diyorum
din ki kýpýrdanýþý salkýmýn
boðazýmda hasta bir þiirin
hýrlayan kuþkusu
heceliyor öm-rü-nü…