MERHABA

( Gönülden, içten )


Yolun düþerse bir gün,
Girersen bir kahveden içeri Diyarbekir’ de.
Selâm verip, oturursan uygun kürsüye.
Aleykümselâm’ dan sonra,
Merhaba der yanýndaki.
Elini göðsüne tutarak.
Karþýlýk verirsin ayný þekilde.
Merhaba der uzaktaki, baþýyla.
Mukabele edersin baþ selâmýyla.
Sonra sürüp gider sayýlarýnca.
Görünürdekilerin.
Tanýmak önemli deðil,
Tanýþmaksa hiç.
Görmek yeterli merhaba için.
Bizim özetimizdir,
Dostça karþýlamadýr.
Hoþça baþlamadýr sohbete.
Bizi anlatýr bu tek kelime.
Bizi anlatýr merhaba sözü.
Benden emin ol.
Benden sana zarar gelmezdir özü.
Bu karþýlama,
Bu saygý,
Bu hürmet.
Diyarbekir’ de adet,
Diyarbekir’ de gelenektir.
Gelene güven vermek,
Birbirine yârenlik etmektir.
Yýllardan beridir süregelir,
Kardeþliðe yol gider, buralardan.
Daha nice yýllar sürer inþallah.
Zeval vermesin bize,
Acý yaþatmasýn dostlara,
Kötü gün göstermesin Allah.
Merhaba, hepinize.
En içten,
En sýcak,
En dostane duygularla.
Merhaba, insaným diyene.
Merhaba, insana deðer verene.

Mart / 2010

Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK



Sosyal Medyada Paylaşın: