Haydi kapat gözlerini,
Hayal et bizim olmayan bir geleceði,
Hep böyle el ele, göz göze,
Ýster gerçek gibi, ister rüya,
Ne en güzel hayal,
Ne de rüya,
Gerçeðin yerini tutamaz nasýl olsa...
Alýþýlýr belki, insan nelere alýþmaz ki,
Minicik mutluluklara, en çok da gözyaþlarýna,
Tutunmak istenilen her dal kýrýlmýþ,
Terk edilen yaþamlar gibi tüm çiçekler solmuþtur…
Say ki ne yolu, ne yolcusu olmayan,
Gökyüzünün bile unuttuðu bir limansýn,
Kur bakalým en güzelinden,
Nasýl hayal kuracaksan,
Bütün ömrün aksýn gözlerinin önünden,
Ýçinde hiç mutlu öyküsü olmayan,
Yaþanmýþlýklarý izlerken…
Ýstenir ki yaþamlar, hayal kadar güzel olsun,
Ýstenir ki bütün güzellikler, hep sevmelerde buluþsun,
Ne var ki gün gelir, tüm hayaller bir anda tuz buz olur,
En aydýnlýk düþlerin finalleri bile karanlýklarda boðulur…
Þimdi kapat gözlerini, gene kur hayallerini,
Kapat yüreðini... Ne kimseyi gör, ne bir sesi duy...
Ýþte önüne serilmiþ bohem bir hayat...
Hayallerini al yanýna, gönlünce yaþat...
04/02/2012-Hatice Ak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.