.I. Atýn yapraklarýný, sermiþ yollara,”kýzgýn” her þeylere, yine, hüzün veren þu son bahar, aðaçlar aðlar, yakýlýr evlerde aðýtlar, üzgün, þehit ruh vermiþ analar, üzgün, babalar ve kardaþlar. …./… yaðmur bulutlarý yerine, dolaþýr çeþit,çeþit ruhlar havada, yaðmursa, yok hala, yaðmur yerine dökülür göz yaþlarý, ve de, kan, savrulur durur, yaðmur gibi kanla o yaþlar, þu güz, rüzgarlarýnda. …./… Ilýk eser, esip duran, güz rüzgarlarý, ruhlarý önüne katar, alýr götürür, kimi þehit, kimisi deðil, belli ki, birilerinden almýþ yine emir, “alýr götürür” kefeni makberde, hangi canlýnýn, onun için fark etmez, katmýþ içine ruhlarý, savurur durur, güz rüzgarý. .II. kýþý müjdeler, soðuk, feri bitti güneþin, ýsýtmaz oldu, turna kuþlarý süzülür, kendini rüzgara býrakmýþ, göç edeceði uzun yoldu, süzülür, kendini rüzgarlara býrakmýþ, dans eder,çýðlýk atar dans eder bizlere, vedalaþýr kanatlar, zordu ayrýlýk. …./…. çýðlýk atar geldi diye, göç zamaný, bekler onlarý, güneydeki sulaklar, direnir rüzgara turna kuþu, karþý koyar ! bazen süzülür gök yüzünde çýðlýk atar, haber salar diðerlerine, yarýn der, yolculuklar, üzgündür, turna kuþu.
a.yüksel þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.