SOR BENİ KALEMİMDEN

SOR BENÝ KALEMÝMDEN

Ulaþmýyor ellerim en yakýn mesafeye
Nereye gidiyorsun, dur ey çarem nereye?
Fikir koðuþ, aþk hücre, bunca kelepçe niye?
Nefretim yok, kinim yok, sevgiye vurgunum ben
Kimsin dersen bilemem, sor beni kalemimden!

Hazanlý sýzýlara hangi günahtý neden?
Damakta bal özüydü, ufuktan kaçýp giden
Yazýk, en yüce deðer aðlýyor yok sebepten
Ufuklarý basan sel, sorma beni kendimden
Kendim bilmez kendini, sor beni yüreðimden!

Gâhi kýzýl gâhi mor, insanlýk tenha yerde
Kýrýklýk var gönülde; dehlizlerde, içerde
Dalmaya mahkûm gözler, neyi bekler seherde?
Yapraðýmla budaðým, sorma beni cismimden
Cismim nerden bilecek?... Sor beni emeðimden!

Hüsran çölünde söndü, þafaðýn gülen gözü
Saman alevi miydi, gelip geçenin sözü?
Riya yalana tâbi, menfaat soðuk yüzü
Vurgunu yiyen yýllar, hesap sorma resmimden
Resmim bezmiþ kendinden; sor beni elemimden!

Tahtýmý kurmuþum ben, asmalý bir köprüye
Geçit vermezmiþ meðer düþmeyince seviye
Yazgýya boyun eðip kendime oldum pâye
Tarümar olan hesap, sorma beni ismimden
Ýsmim nerden bilecek? Sor beni kalemimden!

Asuman Soydan Atasayar


Sosyal Medyada Paylaşın: