TERENNÜM EDİYOR AY (gülce-buluşma)

TERENNÜM EDÝYOR AY (gülce-buluþma)

Yýrtýk, sararmýþ artýk, albümde kalan düþüm,
Hangi izin peþinde, benden kaçan gülüþüm?
Harlý kürek çektiren, arsýz hayatýn kârý;
Yorgun bakýþlar ile hüzün yüklü tebessüm

Uykuyu halef seçen, çözümsüz bilmeceden
Yüklü bulutlar geçti, aysýz bakan geceden
Nasýl hesap sorulur?
Vakit denen, o fýrýldak cüceden…

Selamsýz gelip geçen, seyyah yýllar ardýndan
Nice fýrtýna koptu, bilsen kaç bin eyvah
Pak yüzlü bir sabahýn kollarýna tutunup;
Saba yeli eserse, silinir suçsuz günah!

Kýraç tenin alnýndan, kýzgýn çizgileri silmeye,
Dönecektir mutlaka, yeþil gözlü baharlar
Terennüm ediyor, ay aþka vurdu bak!
Belki de çok yakýnlardan,
Artýk güneþ doðacak…

Ümit kuþu toz pembe, kanatlarý yücede;
Bazen kapýda uçar, bazen de pencerede
Kondurmaz onu yere, kar beyaz gönül ile
Yüreðin beklediði çok özel bir netice!

Asuman Soydan Atasayar

(resim kendi çalýþmamdýr)
Sosyal Medyada Paylaşın: