Çamlıcadır saçlarım
Tüm hýzýyla akýyor zaman, siyah gecelere dolanan yýlan misali.
Yüzüme çarpýyor gölgelerin kanatlarý.
Bir fýrtýna rüzgârla karmakarýþýk.
Þimdi, düþecek iplerine tutunduðum gökyüzü.
Þimdi, yanacak ay ýþýðýna dolanan ellerim.
Bu, zamana yazýlan sitemkâr þiir, orijinali gecenin siyah kanatlarýnda.
Uzun bir yol beynimin koridorlarýna uzanan.
Sesleri yankýlanýyor, hep çocukluk düþleri.
Zembereði patladý yüreðimin, son nefes...
Ve o nefesle soluksuz bir yasam çeliþkisi.
Düþecek yýldýzlar gerdanýma, yanacak güneþ.
Uzun bir yol soluksuz...
Tüm düþlerim sana kavuþacak. Aç kollarýný...
Bak simdi rüzgârlarýný taþýyan bir Çamlýca saclarým.
Parmaklarý ince, beyaz... Bir bahar huzuru...
Koþuyor zaman ben kýmýldamýyorum...
Dokun saclarýma rüzgarlarýný sana taþýyan Çamlýcadýr saçlarým.
29.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.