Sen Geldin
Ýçime bahar, geceme güneþ geldi,
Sen geldin günahýna girerek karanlýðýn,
Aydýnlýk girdi penceremden içeri,
Sen geldin hakkýndan uslanmaz yalnýzlýðýn…
Gök kuþandý kýzýllýðýný tan vaktinde,
Sen geldin batarken güneþim sessizce,
Güvercinler taþýrken sükûtu dilime,
Sen geldin çýðlýk çýðlýk kelimelere…
Zemheriden önce, ilkbahardan sonra
Sen geldin üþüyen ellerime,
Parmaklarým parmaklarýna kilitlendiði vakitte,
Sen geldin ayaz gelmeden önce…
Geldin baharý sürükleyerek yorgun kalbime,
Geldin ramak kala zemheriye,
Geldin mutluluðu kuþanarak,
Geldin hüzün devini Nemrud’un ateþine atarak…
Hoþ geldin her þeyim,
Hoþ geldin þiirime,
Hoþ geldin sevgilim,
Hoþ geldin hece hece içime,
Hoþ geldin hoþ geldin…
05 Aralýk 2013
01.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
Celâlettin YÜNEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.