SENİ ARIYORUM...
Her yaðmur damlasýnýn tenime dokunuþunda,
Güneþin daðlar ardýnda usul usul batýþýnda,
Bir çocuðun sebepsiz hýçkýrýklarýnda,
Seni arýyorum…
Gece üþüyen martýlarýn titreyiþinde,
Kedilerin sersefil yürüyüþlerinde,
Gecenin en kör vaktinde,
Seni arýyorum…
Sukuta ram olmuþ denizlerin dalgasýnda,
Ayrýlýklarýn o en son buluþmasýnda,
Vuslatlarýn ilk anlarýnda,
Seni arýyorum…
Ýçimin derin sessizliðinde,
Mehtabýn o eþsiz vakitlerinde,
Ayýn tam on dördünde,
Bir bebeðin aðlayan gözlerinde,
Seni arýyorum…
Büyük þehirlerin kalabalýk çýkmazlarýnda,
Kimsesizliðine çökmüþ rüzgârlarýn çýðlýklarýnda,
Sessiz, çaresiz, sokaklarýn uðultusunda,
Seni arýyorum…
Her yaðmurun sukut nöbetinde,
Ýçimin derin sessizliklerinde,
Ne vakit arasam seni her seferinde,
Kendimi kaybediyorum…
Celâlettin YÜNEL…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Celâlettin YÜNEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.