KİBİR

Her insanýn deðeri tavrý ile ölçülür,
Sözünle yüz kalayla, resmin dev aynasýnda;
Bir de düz aynaya bak, cismin nasýl küçülür,
Sanýndan eser var mý insanlýðýn hasýnda?

Gizle içindekini, kine, nefrete bürün,
Dilinden bal damlasýn, miski amber de sürün,
Ýki yüzün belliyse istersen melek görün,
Ýtibarýndan ne var insanlýðýn hasýnda?

Himalayalar gibi çok yükseklerde isen,
Kibirdir gönül kesen, havalarýnda esen,
Dilini ve resmini mücevherle süslesen,
Yer mi bulabilirsin insanlýðýn hasýnda?

Bulunmaz Hint kumaþý sanýyorsan kendini,
Zannetme karþýndaki anlamýyor indini,
Kibrine mahkûm olan yýkar gönül bendini,
Selinle yok olursun, insanlýðýn hasýnda?

Yüksek tepelerini yüzünle gizlesen de,
Kara duvarlarýný sözünle düzlesen de,
Sözün tavrýnda yoksa, yalaný bezlesen de,
Ýnanýlmaz bir zansýn insanlýðýn hasýnda.

Zevahirden resmine kanýlýr sanýyorsan,
Düþün, duygusal denen varlýðý tanýyorsan,
Düþünmeden kibrine aldanýp kanýyorsan,
Ýnsanlýktan uzaksýn, insanlýðýn hasýnda.

Ya göründüðün gibi, ya olduðun gibi ol,
Adamlýðýn özünde budur en halis sembol,
Kibirse huyunda yol, söner oynadýðýn rol,
Alaysýn her basýnda, insanlýðýn hasýnda.


Sosyal Medyada Paylaşın: