Metruk kelimelerin ardýna gizlendi insan
Sürünür umutlar
Söyletir dil
Demlenir çaðrýlar
Sabýr kevserinde yadýrganýr her günah
Vakitler kuþanýrken sonbahar ezgisini
Her gece mehtabý soldurur
Mahþer olur gökyüzü
Âhlarýna sarýlýr
Ellerini temizlerken insan
Arzular
Vahiy sofrasýnda çukura yerleþmiþ
Doyumsuz sorular buluþtu
Cümle söz ile
Tenha bir bahaneydi söylenmemiþ itiraflar
Aldanýþ, piþmanlýk þakak da konaklar
Duvar karanlýðý örse deðiþmez aslý
Kutlu vakitleri döker
Her þeye þevkle yürür insan
Ürperiþ sarsa içini
Aðlar aðlar
Acýyla vurulur geceler
Gündüzlere devâ;
En güzel vefa;
En anlamlý ikrar;
Bir umut söndürür kor düþen sineyi
Ömür kapýsýnda durur düþünür insan
Mor þafaðýna ateþle sunulur
Mýsralar beste beste
Billur çaðrýlara verir elini
Yorulmaz uðruna ömürler verdiði kalp
Zülfüne vuslat vursa
Yollar ey gurbet dese
Serzeniþini umursamaz
Mâverâ’da yürürinsan
Zamanýn ve aynalarýn iktidarý devrilsin
Reddedin rejimli ölülerin mirasýný
O mektuplar tarihsiz, talihsizdir
Derin iç seslerin gömülmesine karþý
Birleþin!
Altýna bu günkü tarihi atýn
Çünkü bizim kuþaðýn deyimi
Hatýra kalmalý geleceðe
Yapýþ yapýþ nereye dokunsa el
Boðuntu da vicdanlar
Ey sancýlanan büyü!
Ey dýþtalanan her þey!
Peltek sessizliðiyle bir yýldýrým patlýyor
Kendisini buluyor þimdi insan