İçimdeki Sen Ölüyor

Her gün bir parçam daha kopup gidiyor benden,
belki de içimdeki sana bile gelecek sýra.
Merhamet dileyip yasýmý uzatýyorum sýrf bu yüzden,
ama merhameti yok ki ölümün; gittikçe yaklaþýyor sana..

Sen gittin ya,
parçalanmýþ kadehlerin dudaðýndan bir buse daha.
Her sonu bir baþlangýça çevirerek dudaklarýmda;
- Bu defa son !
- Yemin ederim, bu defa son !
Her seferinde son diye tekrarlanan aþaðýlýk yalanlarla..
- Hiç sevmedi !
- O beni hiç sevmedi !
Korkuyorum sevgilim.
Söyledikçe burnum uzamýyor ya,
uyanmak istiyorum bu masaldan
öperek uyandýrmasan da..

Gitmek..
Senin bir suçun olamaz asla.
Bütün suç ayaklarýnda,
bütün suç o kýrmýzý ve topuklu olan ayakkabýlarýnda..
Sana o ayakkabýyý aldýðýmýz lanet olasý gösteriþli maðzada,
maðzada görevli olan kýskanç satýþ elemanýnda hatta..

Biliyorsun,
seni kýskanýyorum her anýmda,
zaten seni Tanrý bile kýskanýyor..
Bu yüzden hiç yar olmuyorsun bana,
kabuk baðlayan yar’alarým tekrar tekrar kanýyor..
Farkýnda mýsýn ?
Gecenin karanlýðý bile renkleri hiç etkilemiyor,
gittikçe kýrmýzýlaþýyorum.
Kýrmýzýyý hiç sevmediðin aklýma geliyor,
üzülüyorum..

Küflü bir jilet bileðimde seviþiyor !
Engel olamýyorum ona asla,
kanamam gittikçe artýyor,
kan kaybediyorum ama
en çokta seni..

Þimdi ölüyorum ya,
Muhtemelen içimdeki sen de ölecek.
Hadi bana bir mezar bulunur bulunmasýna da,
içimdeki sen nereye gömülecek.. ?

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: