Yollar
Ömür aðacýný kemirip bitirir,
Boynuma kement atar yýllar.
Dalgýn otobüsler alýr götürür,
Yorgun bedenimi tartar yollar.
Bazen umut olur, bazen keder
Gözlere sevinç yahut yaþ dolar;
Uzadýkça insaný heder eder,
Derdini bana satar yollar.
Sinek výzýltýsý, jet hýzýyla
Telaþlý arabalar bizi sollar.
Yaðmuru, çamuru, yazýyla,
Tozu dumana katar yollar.
Dað-bayýr kývrýlýr gider,
Ahtapot gibi yayýlýr kollar.
Egzoz kokusu etrafa siner,
Üst-baþ kirlenir batar yollar.
Uzaklarda bir ahu bekler,
Takvim yapraklarýný yolar.
Uykusuz gecelere sabýr ekler,
Kapý eþiðinde yatar yollar.
Ömür biter, yol bitmez derler,
Gün gelir bu can da solar.
Unutur gezdiðim tüm yerler,
Yar hatýrlasýn yeter yollar.
Ayrýlýk ölümden beter yollar,
Eþkâli gözümde tüter yollar,
Sevda kuþlarý öter yollar,
Hüzzam faslýmýz biter yollar.
02.03.2012
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.