Mucize arayan aslýna baksýn
Öze ün seçilmez genler içinden
Akýbet aþikâr; yine topraksýn
Gafletle geçilmez günler içinden.
Kur’an kutlu kelam, kutsal emanet
Davasý olana zor gelmez nöbet
Her harfin, imlanýn hükmü var elbet
Noktalar ayrýlmaz Nûn’lar içinden.
Sermaye-i güzîn iraden, usun
Îmandýr dermaný gönülde pusun
Görüp mirasýný derviþ Yunus’un
Yön ara kendine yönler içinden.
Niyetin halise Hakk’sa emelin
Boþ kalmaz avucun; açýksa elin!
Aslolan bugündür; yoksa amelin
Teselli derilmez dünler içinden.
Zordur pusulasýz menzile varmak
Ne ayýp, ne günah bir adres sormak
Mevlânâ "gel!" derken olur mu durmak?
Can ara kendine canlar içinden.
Basiret baðlýysa cürm olur ufak
Hayale, düþlere dar gelir âfak
Sanma ki "her zaman sökecek þafak,
Hep güneþ doðacak tanlar içinden."
Ömür ok misali gerili yayda
Çok "þükür borcu"n var her nimet, payda
"En" güçlü, "en" zengin dense ne fayda
Elde kalana bak "en"ler içinden!
Bin günah yükleyip her bir nefese
Aldanma þu koca süslü kafese
Yaklaþ hele bir yol, kulak ver sese!
Ne "vah"lar geliyor sin’ler içinden.
Ýnsan akýl etse, olsa az zeki
Nefsin her emrine der mi ki peki?
Binlerce senelik yaþ olsa ne ki?
Son nefes sayýlýr binler içinden.
Madem ki O’nadýr sonunda avdet
Bir tek Yaratan’dan umulur medet
Gaye huzur ise gerçek saadet
Ýslam’da bulunur dinler içinden!
Mecit Aktürk