Rastgele
rastgele dedi diye sandalcý
rastgele çekiyordum kürekleri
zaman avuçlarýmda terliyordu
Ýçimde soluk resimlere,
çerçeve olmamýn þaþkýnlýðý
dudaklarýmda,
pýhtýlanmýþ düþ izlerine sývanan
yokluðunun acýsý
ve uçsuz,bucaksýz sevinçsizlerde ki
acý ötesi çýðlýklar
rastgele çekiyordum kürekleri dönüþsüz
mevsim güze çalýyordu
bir sandal,iki kürek
ve mum isi bulaþmýþ aydýnlýklarýn
ýsýtamadýðý bir yürek
güz rüzgarý soðuktu,
güz rüzgarý halden anlamýyordu
ortadan ikiye bölünmüþtü gökyüzü
bir yaný siyah bir yaný gri
Ýstanbul da senli bir akþamý anýmsatýyordu
özlemlerin ayrýlýklardan önce baþladýðý
saçma,sapan bir akþamý
güz rüzgarý
sesin gibiydi aðlama öncesi
yaðdý yaðacak,koptu kopacak
hep böyle oluyordu nedense anýmsadýkça
bu sandal çoktan ölmüþ bir gerçeðe
birazdan yeniden aðlayacak
rastgele çekiyordum kürekleri
yüzüm bir dalgýnlýða deðiyordu
aman dileyiþlerime suskun
Tanrý evlerinde
med cezir öfkeleri vardý
ve erken yenilgilerin utancýyla
ölümsüzleþtirilmiþ umutlar
yüzüm bir ezan sesine deðiyordu
bir kilise çanýna....
rastgele çekiyordum kürekleri
adý yabancý bir kumrallýk
yaslanýyordu yalnýzlýðýma.
bulut katili rüzgarlarýn doyumsuzluðunda
kuruyordu güz yaþý yaðmurlarým
omuzumda unutulmuþ saçlarýn uçuþuyordu
Ýpsiz bir uçurtmaya yuvalanmýþ kýrlangýçlar
telaþlý kanatlarýný göçe vuruyordu
gözlerim aldýrmaz bakýyordu
avuç içi kadar dünyama
rastgele dedi diye sandalcý
rastgele çekiyordum kürekleri.
gözlerimin suçluluðu gitmiyordu
kaç sevdayý yitirmiþtim iç savaþlarýmda
dünlerim gitgide yaþlanýyordu
göç hazýrlýðýndaydý kuþlar
göç hazýrlýðýndaydý duygularýmýn
ve kuþlar bilmiyordu,
uçamadýðýný tanrýlarýnýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.