BİR SİLİNDİR GEÇTİ ÜZERİMİZDEN 18

balcý’nýn oðlu Seyit
artýk bir aylýk öðretmendi
o gün
heyecan ve gururla
bankaya gidip
öðretmenlik maaþýný aldý
bu maaþ
böyle küçük bir ilçede
kendisi için çok fazlaydý
keþke birazýný alýp
geri kalanýný hesabýma yatýrsaydým, dedi
ama artýk parayý aldýðý
hem de utandýðý için
geri dönüp söyleyemedi
yürüyüp evine gitti
on dakika geçmiþti ki
bahçeden gelen sesleri duyup dinledi
kapýyý açtý
gördüðüne inanamýyordu
balcý babasý
ve suskun annesi
karþýsýnda duruyordu
sarýlýp kucaklaþtýlar
suskun annesiyle aðlaþtýlar
sorulacak
söylenecek
dertleþecek
ne çok þey vardý
uzun uzun konuþtular
nasýl çýktýnýz yola
nasýl cesaret ettiniz
buraya kadar nasýl dayandýnýz
yollarda mutlaka aranmýþsýnýzdýr
askerlere ne dediniz, dedi seyit

suskun annesi
yine konuþmuyordu
Seyit’in ellerini avuçlarýnýn içine almýþ
gözlerine bakýyordu
balcý babasý anlattý
dayanamadýk artýk, dedi
aklýmýz sende kaldý
bilmediðimiz bir yerde
yalnýz baþýnasýn
baþýna bir þey gelir diye çok koktuk
ihtilalin ilk gününde çýktým yola
ama askerler býrakmadý
durumlar çok kötü oðul
bildiðin gibi deðil
bizim oralardan bile
onlarca kiþiyi tutukladýlar
gani’nin
yani küçük kardeþinin
öðretmeni de tutuklanýnca
annen artýk dayanamaz oldu
ve durmadan aðladý yol boyunca
korktuk çünkü
öðretmen falan dinlemiyorlar
anarþiye bulaþmýþ herkesi
ne olursa olsun
kim olursa olsun
alýp götürüyorlar
çok yalvardým annene
bak, iþte telefonla görüþüyoruz, dedim
ama dinletemedim
ikimiz de periþan olduk yollarda
aslýnda çok yorgunuz
tam yirmi dört saattir yollardayýz
oysa en fazla sekiz saat sürerdi burasý
belki elli kere durdurdular
her defasýnda
Diyarbakýr’a niçin gittiðimizi sordular
sayende iþte
öðretmen oðlumuz var deyince
biraz daha iyi davrandýlar
þimdi her þey askerlerden soruluyor
eskisi gibi deðiller
bir þey sormaya kalksan
hemen üzerine gelirler
karþýndaki asker er de olsa
komutaným diyeceksin
demedin mi
dayaðý da
küfrü de
göze alacaksýn
þu kulaklarýmla duydum
þu gözlerimle kendim gördüm
bir kontrol noktasýnda
bir polis memuru
kendisini arayan askere
ben polisim diyerek çýkýþtý
beni de mi arayacaksýn diye söylendi
ve bir sürü insanýn gözü önünde
oradaki askerlerden dayak yedi
ablan gülten aradý iki gün önce
sana çok selam söyledi
kendisine dikkat etsin
ortalýk çok karýþýk dedi
gecekondulardan çok kiþiyi almýþlar
komitedekilerin çoðunu tutuklamýþlar
Þükrü varmýþ birde
sen tanýrmýþsýn
bir çatýþmada vurmuþlar
ama ölmemiþ yaralýymýþ
þu anda hastanede yatmaktaymýþ
1 Mayýs Mahallesinin adý deðiþtirilip
Mustafa Kemal Mahallesi olmuþ
ya iþte böyle benim öðretmen oðlum
buralarda durumlar nasýldýr
bilemem ama
bizim oralardaki köylülere bile
askerler çok eziyet çektiriyor
baskýn verip
arama yapýyorlar
ve her evden
olsun veya olmasýn
silahlarýný çýkarýp
kendilerine teslim edilmesini istiyorlar
teslim etmeyenleri
karakollara çekip
sabaha kadar dayak atýp
hakaretler ediyorlar
evinde tüfeði tabancasý olmayanlar
gidip bir yerlerden satýn alýp
askerlere teslim ediyorlar
evet,
iþte böyle dedi balcý
anlatýlacak daha çok þey var ama,
bir kahkaha atarak
yavaþ yavaþ anlatayým
sabaha henüz çok var
haným, dedi karýsýna
býrak öðretmen beyin ellerini de
bir çay koysun ocaðýn üzerine
iyi gelir yorgunluðumuza
hem býrak artýk aðlamayý
kavuþtuk bak öðretmen oðlumuza

annesi çay yapmaya kalktý
Seyit engel olup býrakmadý
oturun siz ikiniz de, dedi
rahatýnýza bakýn
bu arada tuvalet ihtiyacýnýz varsa
tuvaletimiz bahçede
birlikte çýkýn.
balcý,
oðlum dedi Seyit’e dönerek
unuttum bak söylemeyi
biraz önce minibüsten inince
bir asker dedi ki bize
madem misafirsiniz burada
kimin evine gidiyorsanýz
gelip haber versin bize

tamam dedi Seyit
þimdi sizin karnýnýz da açtýr
ben hem çýkýp ekmek alayým
hem de karakola haber verip geleyim
duvarda asýlý radyoyu açtý
bir þeyler almak
ve karakola haber vermek için çýktý
çok geçmeden elinde ekmekle geri geldi
hemen yemek hazýrlamaya koyuldu
yumurta ve yoðurttan oluþan
bir karýþým yaptý
yoðurda ayrýca sarýmsak kattý
annesi yemekten þöyle bir tattý
þaþkýnlýktan nerdeyse
küçük dilini yutacaktý
ne kadar güzel bir yemek bu
nerden öðrendin, dedi
çýlbýr diyorlar bunun adýna
öðrenciyken çok yapardýk Ankara’da dedi Seyit
görüyor musun haným, dedi balcý
bir kahkaha atarak
oðlumuz öðretmen olmuþ da
öðrencilik anýlarýný anlatýyor artýk
sonra Seyit’e dönüp
biraz da sen anlat bakalým
neler yaptýn
neler yapýyorsun
okulun nasýl
arkadaþlarýndan
öðrencilerinden memnun musun?
halkýyla anlaþabildin mi?
bir çevre edindin mi?
haydi
anlat, dedi yeniden
Seyit’in keyfi kaçmýþtý
balcý babasýnýn verdiði haberler
canýný sýkmýþtý
anlattý isteksizce
buralarda hayat
bir þekilde geçiyor iþte
halkýyla pek fazla tanýþamadým
zaten geldikten dört gün sonra
darbe oldu
kimseyle doðru dürüst konuþamadým
öðretmen arkadaþlarýmýn hepsi de
çok iyi insanlar
buralarda da çok sýký geçiyor günler
aramalar
taramalar
yakalamalar
tutuklamalar oluyor
buralarda da
kimlik soruluyor
silah aranýyor
kitaplar toplanýyor
sakýncalý görülen insanlar
karakollarda
sabaha kadar dövülüp
iþkence ediliyor

birden konuþmasýna ara verdi
kýsýk bir sesle
dalýp gitmiþim baba, dedi
biz böyle rahat konuþuyoruz ama, dedi
sokaklar asker dolu
asker olmasa bile
þimdi bir de muhbirler türedi
sizi gizlice dinleyip
askere söylüyorlar
öz kardeþini bile ele verenler oluyor
bir de lambamýz bu saate kadar açýk ya
belli olmaz
huylanabilirler
neyse,
ben size güzel þeyler anlatayým
öyle þirin öðrencilerim var ki
yarýn sizlerle tanýþtýrayým

DEVAM EDECEK...
Sosyal Medyada Paylaşın: