sana baþlayalým dedikçe raflar tozlanýyor siyah beton denizin ortasýnda ýþýklar içinde dalgalanýp duruyor evler bacasý var,kapýsý var, sesi var hepsinin açýlmamýþ kapýlar gibi okunmamýþ binlerce not ömür kýrpýklýðýnda seni aramak sýcak ve tekil hala
yaðmur tutmuþ bir otobüsü camýna bebek ayaklarý çizilmiþ týka basa geçiyor hýzla daðýlýyor sokak köpekleri
akþam üstü telaþý gibiyiz tanýmsýz olanda ustasýyýz uzak yerlere düþüyor bakýþlarýmýz sabahlarýmýz küfleniyor cesetlerimize öykünerek ceketlerimize sýðýnýyoruz rüzgar kalkýveriyor karþý tepeden çocuklar uyanýyor iþçiler uyanýyor tren garlarý vapurlar uyanýyor kara aðaçlar þarký söylüyor uzak dallarýnda kadýnlarýn birden yanýyor sigaramýz soðuk gibi ürkek duruþuyoruz sen daðýnýklýðýnda
K.Y. Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.