Aþk içeride kaldý biz dýþarýda. Ne çýkar aksa gözyaþlarým. Anahtarý yok kapalý kapýlarýn. Kalýn duvarlý, geçitsiz yalnýzlýklarým…
Ýçerimden çürütüyor bu yalnýzlýk hissi. Esen rüzgâr içimde, kopuyor fýrtýnalar. Anlatamaz hiçbir kelime bu kadar saðýr ayrýlýðý. Dibe vurdu kör kahpe yanýlgýlar.
Sus ya da susma… Ne fark eder kelimenin kaynaðý öfkeyse. Sev ya da sevme… Anlam mý katar aþk sahi deðilse.
Vur kýr… saçmala… ne olur dök anýlarýmýzý. Susmak en acýsý… Can çekiþen ben deðilim, can çekiþen umut aslýnda. Akýt kanýmý zehir dolu karanlýðýn boðazýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.