Bir kalp mütalaasýnda
Eski bir sevdalýya sordular?
Gel gör ki
Mahcup bir çocuk gibi yüzlerine baktý
Eðildi kulaðýna sevgi bu ölçülerle açýklanamaz dedi
Buralarý bilmem, ama
Bizim oralarda sevda ruhun ustasý
Aþk kalbin içini kamaþtýrýr
Anýmsýyor musunuz sizde?
Gül bile kendini düþlermiþ sevgiliye verilmeden önce
Birbirimizi kandýrmayalým...
De/ki
O sevdalar þairlerin bildiði sýrlar olarak kaldýlar
Nerdeyse sarhoþ etti sýzdýrasýya
Acýyor lazým olan yerim
Ey can!
Bunca yýlýn ardýndan sen ne býrakacaksýn ardýnda
Sen ki, aþk/tan mezun olamadýn hala
Ýkinci döneminde yok ki düzeltesin
Düþtüm kendi gözümden! Topladým sevgi bavulumu
Bir yanýmda beylerbeyi, bir yanýmda yedi tepe
Bütün yýldýzlarýyla uzanmýþ gece
Vurdukça semanýn parkýna mehtap
Gökyüzünü temsil eden tüm yýldýzlarla
Beni büyüten þehri izledim…
Ah be revnaklý þehir, mübalaða etmiyorum
Her aný yazýlmamýþ bir þiir gibi...
Kim bilir kaç kadýnýn düþünde yarýda kalmýþ sevdalarýn hesaplarý
Kaç âþýk tarumar oldu ziyafet sofralarýnda dudak izi ararken
Artýk
Ne geçen aþklardan bir haber var
Ne gelecek âþýklardan bir haber var
Þimdi baþbaþa kalmýþ beyoðluyla
Öyle karanlýktý ki
Sokaklar nefesi çekilmiþ cesetler gibi
Köþede bir ýþýk titrer sönük sönük
Tüyler ürperten bestelerde kaldý
Aþýðým nidalarýyla fýsýltýlar
Þ/u seni seviyorum/lar…
Kadehlerden silindi varissiz aþklarýn dudak izleri
Öyle bir an gelir ki, zaman tercih þansý tanýmaz sana
Kader mi?
Yoksa hayat bu…
Ey gözlerine hüzün deðen sevdalar
Talan olmuþ göz bebeklerinde ilkeler
Tel tel saçlarýn
Fettan bir rüzgârla yumak yumak savrulur þehrin sokaklarýnda
Bense korkarým görmediðim þey/den
Kaplumbaða gibi yorgunluðum sýrtýmda hikâyelerim cebimde
Zaman beni býrakýp kaçacakmýþ gibi peþinden koþtum
Ne sordularsa, birazdan dedim
Çok geceler sevgiye sokuldum
Baktým yengilerimin kullanma tarihi geçmiþ
O yüzden
Utancýmdan bakamadým aynalara
Vallahi ben mecnun deðilim, þair hiç!
Sen say ki hiç riyakârlýk etmedi sevdam
Beni fýsýldandý
Kader inkâr etse de
Bir kadýnýn portresi
Yar yar! Dedi mi yarýlýr yüreði
Düþüncenin kucaðýnda hep çocuktur sevgi
Uyur uyanýr ömür boyu yataðýnda bir nöbetçi gibi
Ah þu belleðimi bölük pörçük eden fikir sancýsý
Garip bir kabus yüreðimden dolaþýp boðazýma sarýldý sýmsýký
Alev alev yandý yüzümde, öyle kýrmýzý ki
Çilingir sofrasýnda kadehteki þarap gibi
Biraz acýmsý, biraz buruk
Eee, daha sonra? Sonrasý yok...
Sonu da, baþý da bu!
Öyle ki
Sökerdim bir avuç gelen yüreðimi
Dökerdim ortaya/amma
Ýçindekine kýyamam!
Desem ki
Hayatýmda sevginin yerine koyacak bir þey bulabilseydim
Kimseyi sevmezdim bu denli…
Ýnanma!
Sevmek deðil
Beni bu incitme korkusu öldürecek
Sevda o kadar lazým ki insan ruhuna
Ah biliyorum can verdirir uðrunda insana
KAYIP YALDIZ