Seni beklerken
Her þey bir bekleyiþe bürünüyor.
Þu çeþme, az ötedeki aðaç,
Yorgun yüzlü evler hepsi
Nefesini tutmuþ yolun ucuna bakýyor sanki.
Orasý sadece yolun göründüðü son nokta deðil,
Bir ufuk...
Güneþin doðduðu,
Yeni bir günü müjdeleyen…
Saatler on ikiyi gösterse de
Sabah baþlamadý daha,
O da bekliyor seni.
Güneþ tam tepeye gelmiþ
Öðle molasý veriyor iþ yerleri,
Okullar daðýlýyor,
Her þey sabah çoktan bitti diyor bana.
Onlar ne derse desin umurumda deðil!
Ben ve bu park ihanet etmiyoruz sana,
Beklemeye devam ediyoruz.
Yolun ucunda belirmeni,
Ufukta görünmesini güneþin,
Sabahýn gerçekten gelmesini…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.