Þafakla birlikte bir gül açar göz göz kanatlarýný Kuþ cývýltýlarý arasýnda Bir þarký mýrýldanýr Ýçinden, kanayan hasreti eþliðinde Usul usul akan nehir… Ve sönmüþ bir volkan gibi ateþsiz... Ýçten içe kaynayýp durur yüreði Lavlar hücum ederken damarlarýna… Þafakla birlikte bir dal sürer sessice atlarýný
Zembereði boþalmýþ mekanik bir saat gibi Asýldýðý duvarda zamaný haykýrýrken duran Koþmaktan yorgun düþmüþ Ve dizlerinin baðý çözülmüþ bir yürek Ölümle, yaþam arasýnda kararsýz oturan
Saman sarýsýna dönmüþ gün Ýkindi sonrasý yorgunluk atmak üzere Akþamý iple çeken güneþ Vurup kafayý bir daðýn zirvesinde Ya da sokup masmavi denize gövdesini Serinlemek istercesine Uzanýp, uyumaya geçmek üzere Acele eder durur ***
Ve bir uzak diyar Bozulmamýþ doðallýðýyla küçücük bir köy Üzerinde kuþlar özgürce uçuyor Zeytin aðaçlarýnýn altýnda Ve beyaz zambaklar arasýnda dolaþýrken nazlý yâr Uzaktan gelen iniltiler Ortalýðý ayaða kaldýrmadan Bozmadan o týlsýmý çýðlýklar Þafakla birlikte bir gül açar göz kanatlarýný Esen rüzgâra aldýrmadan
Kirlenmeden dumandan Kirli ellerce kýrýlýp Düþmeden vakitsizce yerlere Boynunu uzattý bir gül þafakla birlikte güneþe Kanatlarýný açarak yaprak yaprak Ýntikam alýrcasýna savrularak Akýp giden zamandan
Güneri Yýldýz (Elazýð, 10.09.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.