Bütün masalarý dolu bir restoranda otururken hissediyorum iki satýr arasý boþluða sýkýþan yalnýzlýðý. Peçetemin altýnda tabaðýmýn hemen kenarýnda fink atýyor yalnýzlýk. Yeryüzünün en uzun fay hattý kalbimden geçerken olasý deprem gibi bekliyorum her an girebilirsin þu beyaz kapýdan içeri. Açlýk yanýnda aþk ne anlamsýz. Fakat açlýktan çok aþk acýsýný ön planda tutar insan. Bu sýrada garson aperatifleri getirince oyalanmasý için oyuncak verilmiþ velet gibi seviniyor ve aþktan önce de bir aperatif alsak fena mý olurdu diyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.