Yüreðimin yýrtýklarýndan sýzan acýlar
Karanlýðýn eþiðinde pusudayken
Umudu gözlerinde kefenledim
Sensizliðin koynuna sýðýndým
Gün olurda senli düþleri kovup
Maziye bir nokta koyarsam
Ýþte o zaman suskularýma dil verip
Ardýndan var gücümle sesleneceðim
Þimdi gücün yeterse
Sessiz çýðlýklarýma kulak ver
Suskularýma ses ol
Kapana sýkýþtý kelimeler
Devasa yalnýzlýk sen demekse
Keþkelerim baþýboþ sahipsiz kalýr
Yüreðimde büyüyen buz daðdan
Çýðlar düþer üstüme
Ýçimin yangýnýný kaleme döküp
Þiirle eritenim ben
Tebessümlere emanet verdiðim
Maskeler kapatmaz yüze dar
Hayata dair öyle çok yazýlmýþ
Mektuplarým var ki
Göndermeye korkuttuðum
Zarf yerine yüreðe kapatýlan
Heyhat bana kýrýk dökük
Yaþanmýþlýklarýn dýþýnda ne verdin
Acýlarýn kursaðýný sýksam
Keder ve Hicran damlar
Feryatlarým büyür gün be gün
Anlamak zor gelir, akýllara ziyan
Ne güldürdün ne de öldürdün
Býrak yakamý, ter kokuþlu topraða
Girmeye hazýrým ben
ASMEROZ-62
GÜLÞEN POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.