Yalnýzlýk ve acýlar içindeyim, Dokunsan kanayacak yaralarým . Bir korku ve ürkeklik var, Kan aðlýyor! sensiz yüreðim, Kýrýlmýþ paramparçayým, Yolunu kayýp etmiþ tipide kalan Kanadý kýrýk bir kuþum. Nefes almak yaþamak mý? Ben yaþayan ölüyüm anne. Emeklerimi sele! Umutlarýmý esen yelle verdim. Sensiz çok takvimler bitti, Yýllar, aylar geldi geçti. Gidiþin beni dirhem, dirhem bitirdi. Yokluðunun acýsý derinden yaralýyor, Kaným çekiliyor, üþüyor kanýyorum anne...
Karlar yaðdý kanayan yaralarýmýn üstüne, Halbuki bir dokunsan, okþasan iyileþecekti. Yüreðimdeki fýrtýnalar savurdu beni uçurumlara, Tutunacak dalým; Ardýma dönüp bakacak güçüm yok. Baþýmý göðsüne koyup, sana sarýlmayý, Mis kokunu, nazlý kýzým demeni özledim. Yazýlaný silecek silgim olmadý, Kara talihimi deðiþtiremedim. Nereye gittiysem, Acýmý yüreðimde hamal gibi taþýdým. Ayrýlýðý, hasreti, gurbeti yarým kalmýþlýklarý, Acýlarýn her türlüsünü yaþadým. Yoksun! kimler saracak yaralarý mý? Ben her gün öldüm anne...
Yine gece ayaza kesti, Ýliklerime kadar üþüyorum, Sýkýca sarýl, al koynunda ýsýt, nefesinle ýsýt Sol yanýmda aðrý ve sancýlar, Gittiðin günden beri kanýyorum ! Biliyor musun hayat ne garip anne? Neler ummuþtum, hayal kýrýklýklarý buldum. Seni zamansýz alan eceli bekler oldum, Tut elimden gidipte dönemediðin, Gelipte baðrýna basamadýðýn, Bilinmez aleme götür. Sana ihtiyaçým var, Býrakma beni, yorgunum yoruldum anne...
ASMEROZ -62 GÜLÞEN POLAT 23.8.2010/BURSA
YORUMUYLA ÞÝÝRÝME SES OLAN CAN BACIM NÝMET YILDIZ HANIMEFENDÝYE SONSUZ TEÞEKKÜRLER, SAÐOL GÜL YÜREKLÝ BACIM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASMEROZ-62(Gülşen Polat) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.