Vatan ve millet diye, çýrpýnýr vatansýzlar;
Bir yandan vatanýna pusu kurar kansýzlar.
Bir yanda sinsi düþman tiyatro oynamakta;
Bir yanda hain ruhlar her yerden kaynamakta.
Kaynamaktan eriyip, dibi çýkmýþ kazanýn,
Kemikleri sýzlýyor, tarihini yazanýn.
Ayrýkotlar, tarlanýn gölgelemiþ aslýný,
Rahmetle(!) aratýyor, Firavunun neslini.
Sokaðýn güruhundan nehirler yarýlacak,
Bu gidiþle günâhýn köküne varýlacak.
Sûr’un korkunç sesiyle sarsýlýrken zeminler,
Cehennemi yakacak, tutulmayan yeminler.
Þer halkasý kurulmuþ, halay çeker soysuzlar;
Seyreder, þaþkýn ahfâd topraðýn ruhu sýzlar.
Sen ey ahmak, kötürüm; yolu nerde kaybettin?
Mazini unutmakla ’cana’ ihanet ettin.
Kisvesini deðiþmiþ, asrýmýzýn þeytaný,
Sarýldý boynumuza çaðdaþlýðýn(!) kaytaný.
Hayatý esir almýþ, deðersiz depdebeler,
Nefsini körüklüyor, o caf caflý tepeler.
Ýblisin hüneriyle yýðýldýðý aþikâr,
Yürekleri fethetmiþ marifetli piþekâr.
Duyulmuyor, Ýlâhi rüzgârýn homurtusu,
Kulaklarý týkamýþ sarhoþ suyun tortusu.
Beþ paralýk akýlla, akýl çalar arsýzlar;
Arþa çýkan yüreðin rahmet damarý sýzlar.
Hükmederken dünyaya Ata’n bilmem kaç asýr;
Fesat iklimlerine neydi galip gelen sýr?
Çünkü o yüreklerde yanan manevi kordu,
Çünkü o denizlerde Yunus’lar yaþýyordu.
O denizler ki þimdi cehaletle kurumuþ,
Balýk suya girmeden dimaðlarda çürümüþ.
Özgürlükler oyunla ciðerlerden alýndý,
Sabinin kulaðýna haçlý çanlar çalýndý.
Öze dönülmedikçe yara azacak gibi,
Oysa yýllar öncesi bulunmuþtu terkibi.
Deryayý bulandýrmýþ, caným; diyen cansýzlar;
Bilsin ki; Can içinde, yaþayan vicdan sýzlar.
Þiirlerin Ziyasý
19 þubat 012
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN