Arýn bu yüzündeki kalleþ suretinden Gözyaþlarýndan arýn gözlerim Ve yüreðim,arýn bu z’amansýz sancýlardan!
Býrak içindeki kývýlcýmý Aç gözlerini de dünyadaki yangýna bak...
Bak çiçekler kýþýn küsüyor Darýlýyor topraða,sonra bahar geliyor Ve güneþe gösteriyorlar yüzlerini
Günebakanlar nasýl da çýrpýnýyor güneþe görünmek için Ve içindeki çocuk nasýl da aðlýyor Mutsuzluklardan arýnmaný bekliyor,çýrpýnarak
Umutlarýn gün ýþýðýný bekliyor, yüreðinin karanlýðýndan kurtulmak için...
Bak! Ýçindeki karanlýða inat,gökyüzü masmavi Ayaz vursa bile baharý bekleyen çiçeklere Ve bir bahar boyu bekleyip Karlar arasýndan boy gösteren kardelenlere bak...
Arýn artýk, acýmasýzca hayata bakan gözlerindeki yalnýzlýktan Yalnýzlýk Yaradan’a mahsustur
Sen yalnýz deðilsin!
Dilenen küçük bir çocuk Eline düþen iki kuruþla mutluluk buluyorsa Bir anne bütün acýlarýný Dizine uzanan çocuðunda unutuyorsa
Arýn bu hayatýna aldýðýn yalanlardan Ve temizle suretini siyahlýklardan Gözlerini aç etrafýna bak;
Hayat küçümsediðin gülüþlerde Ve gözyaþlarýnýn altýnda direnen mutluluklarda...
’BERÝVAN’
Sosyal Medyada Paylaşın:
berivancngz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.