...Küskün Baharlarım...

Z’amansýz bir acý saplandý kalbimin tam ortasýna
Ve bir kýþ yaþanýyor ki bu þehirde,sorma!
Aynalarýn dost suretine bir yaþam düþüyor
Gökyüzümün bütün yýldýzlarý kayýyor avuçlarýma
Ben ýþýksýz kalýyorum ve aydýnlýklara hasret...

Sanki buzlaþmýþ bir okyanusun üzerinde yürüyorum
Büyük bir korkuyla,
Kýrýlmasý an meselesi olan bir okyanusa baðlý yaþýyorum
Çok ince bir çizgideyim
Ve teslimim daðýn þiddetli rüzgarýna
Tutunduðum dal yüreðimin aðýrlýðýný taþýyamaz iyi biliyorum

Kýþ mý aldý götürdü benden güneþimi
Yoksa ben sahte baharlara mý alýþtýrdým yüreðimi
Aþýk olduðum sonbaharým da küskün bana
Artýk yaðmurlarlar deðil kar sarýyor benliðimi

Aynalara bakýyorum sonra
Bir umut yüzümün yýllanmýþ çizgilerinde belirir belki güneþ
Sonra gözlerime bakýyorum içinde bir çocuk aðlýyor
Ve yüreðimi acýlarla kaplý beyaz bir sevda

Pencereme yaklaþýyor adýmlarým
Sevgiliyi beklediðim yollara dalýyor gözlerim
Ve sokaðýn manzarasý acýtýyor içimi
Saçlarýma düþen karlarýn aynýsý kaplamýþ sokaðý da

Sonra bende küsüyorum hayata
Darýlýyorum ve dalýyorum kasvet dolu kýþ akþamlarýna
Bir melek sesleniyor yukarýdan ’bak’ diyor
Ellerinle ittiðin her mutluluk bir bir dönüyor eteðine
Þimdi alýþtýrsan iyi olur kendini sonsuz mutsuzluklara...


Sosyal Medyada Paylaşın: