Vedalar ayrýlýða dönüþtü. Ayrýlýk acýya, acý göz yaþýna. Göz yaþý ruh’a damladý. Eðriliyorum Winona ! Doðrult beni..
Yürü mecal’ime beþ kala Dur ecelime ramak kala! Kim götürür? Tutup parmak aralarýna geçerken ölüm Beni bu kargaþadan Kurtar Winona!
Dualar öðret bana Bir adým kaldý... Ha düþtüm ha düþeceðim Bir adým kaldý söyleyebildiðim Baþka masallar öðret bana Winona Hep ayný masalýn içinde ölmekten sýkýldým artýk ve ayný topraða gömülmekten Bu sefer bir deðiþiklik yapalým vinona Bu sefer gerçekten öldür beni
Yak bedenimi Savur küllerimi bir sabah ezanýnda Hadi Winona Hýrçýn kesilen dalga köpüklerine karýþtýr beni Karýþtýr ki! Adým, ölüm olsun Winona
Ýsmail Mancar
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymancar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.