Kargadan istesem dünya güzelin Hemen yavrusunu gider getirir Nadan olan bilmez iþin ezelin Cahiller gönlüne keder getirir
Kapalý açýlmaz yoksulun gözü Her zaman rahattýr zenginin özü Meþhur bir laf doðar koyundan kuzu Hayýrlý evladý mader getirir
Ýzhari kimsenin ay’býna gülme Sen temiz ol elin lekesin silme Ne gelse baþýna kimseden bilme Ýyiyi kötüyü kader getirir
************* Aþýk Ýzhari *************
1914-1983. Yusufeli’nin Zor (þimdiki adý Esenyaka) köyünde doðdu. Asýl adý Mehmet Ayýk’týr. Henüz bebekken 1. Dünya Savaþý (1914-1918) döneminde ailesiyle birlikte Çorum’a göçtü. Yaklaþýk 6 yýl sonra yeniden geriye dönen Ýzhari, aþýklýk geleneðini küçük yaþlarda öðrenmeye baþladý.
Köylüsü ve ustasý Aþýk Huzuri’nin desteðiyle de kendisini geliþtirip bilgisini pekiþtirdi. Sonraki yýllarda Huzuri ile birlikte dolaþan Aþýk Ýzhari, Ardanuçlu Aþýk Efkari, Yusufelili Aþýk Fahri, Azeri Aþýk Feride gibi döneminin birçok aþýðýyla karþýlaþtý.
Aþýklýk geleneðini uyarak uzun yýllar çeþitli yerleri dolaþan Ýzhari, 36 yaþýnda evlendi. Daha sonra geçimini saðlamak üzere Türkiye’nin deðiþik bölgelerinde çalýþtý. Bu dönem içinde de kendisini geliþtirerek yaþadýklarý ve gördüklerine iliþkin þiir söylemeyi sürdürdü.
Ustasý Huzuri ile yaptýðý ve iki gün iki gece süren karþýlaþmasý nedeniyle de yörede bilinen Ýzhari, yaþamýnýn son yýllarýný köyünde geçirdi.
Ayrýca Posoflu Aþýk Zülali (1873-1956) döneminde yaþamýþ Musevi bir Aþýk Ýzhari daha bulunmaktadýr.