Þu sazýma bir düzen ver Teller de muradýn alsýn Gel beni bir tenhada gör Diller de muradýn alsýn
Gel gidelim bizim ele Düþmeyelim dilden dile Diken sarmýþ gonca güle Güller de muradýn alsýn
Bazý uðra bizim köye Sana bakam doya doya Dað ceylaný in ovaya Çöller de muradýn alsýn
Al’Ýzzet’im görüþelim Bugün bayram barýþalým Aç göðsünü sarýþalým Kollar da muradýn alsýn
****************** Aþýk Ali Ýzzet
******************
1902-1981. Þarkýþla’nýn Höyük köyünde doðdu. Asýl adý Ali Ýzzet Özkan’dýr. Okuma yazmayý köyündeki medresede öðrendi.
Baðlama çalýp türkü söylemeye hemen tüm öteki aþýklar gibi küçük yaþlarda baþladý. Ýlk baðlama derslerini kendi köyünden Aþýk Sabri ve Aþýk Ali’den aldý.
Tüm bölgeleri adým adým dolaþtý, yüzlerce deyiþ söyledi. Kimi zaman kendi türküleri arasýna baþka aþýklarýn dizelerini kattý. Hatta Pir Sultan gibi baþka mahlaslarla þiirler yazdý.
1940 yýlýnda Ankara Halkevi tarafýndan konuk edildi. Uzun süre Aþýk Veysel’le birlikte köy enstitülerinde gezici baðlama öðretmenliði yaptý. Türkülere olduðu kadar aþýklýk geleneðinin bir parçasý olan halk öykülerinin derlenmesinde de önemli bir kaynak oldu.
Ali Ýzzet þiirleri ve çeþitli konulardaki görüþlerini, »Türkün Sazýndan« (1951), »Aðlýyor« (1955), »Teller de Muradýn Alsýn« (1958), »Þiirler« (1963), »Sürmeli« (1966), »Mühür Gözlüm« (1967), »Kýrk Ambar« (1974) adlý kitaplarýnda topladý. Ayrýca Ýlhan Baþgöz tarafýndan »Aþýk Ali Ýzzet Özkan« (1979) adýnda bir kitap yayýmladý.