Ben bileklerime emanet ettim umutlarýmý, Yokluðunun savaþýnda, aksak bir yürekten baþka savaþçým yoktu.
Sapýndan tut öðüdün ve kes, krize sok, al canýmý.
Ve deki;
Esir almýþ düþlerimi, vurmuþ kýrbacý gözyaþlarýma, Sen, öðün çalýþ güven aldýðýn her nefeste.
Ve bilsinki;
Zamaný heceletiyor onu seven bir ruh, Kelemi, sayfaya çiviliyor her gece Yosma tasma çýkmazýnda kalp ile þiiri kesip alýyor Güneþ yakarken kendini, O, yokluðuna sarýlýp donuyor.
Ve bilsinki; Parmaklarý kýrýk, yüreði aksak bir bedenin ruhuna ihaneti gibi olacak ’seviyorum’ dedikleri.
Timur KOHEN Sosyal Medyada Paylaşın:
Timur KOHEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.