Sanýk sandalyesinden doðrulup hakim beye;
Dedim beni azdýran; insaf bilmez bu gönül.
Çileye mahküm etti, zevk sefa diye diye,
Ne yaptýysam olmadý, yüzü gülmez bu gönül.
Elinden, kâh üzüldüm, kâh oturup aðladým;
Güzellikler var iken karalarý baðladým;
Sayesinde baðrýmý maþa ile daðladým;
Bir türlü uslanýp da yola gelmez bu gönül.
Suçlu odur bilesin, o iþletti günâhý,
Þikayetçiyim ondan, çektirdi bunca ahý,
Uyduðuma kahrettim, buldum þimdi eyvahý,
Söz dinlemez serseri, lâftan almaz bu gönül.
Acep hangi kanunun bendi kurtarýr beni?
Hangi ateþin közü yakmayacak bu teni?
Oysa tövbekâr olup piþman olmuþtum yeni;
Kandýrýyor daima, adam olmaz bu gönül.
Deðer miydi ihanet? Ýnci ve mercan için;
Fani dünya denilen deðersiz sercan için;
Hayat bir meþakkatken, yaþayan her can için;
Yine yanlýþ yapmaktan geri kalmaz bu gönül.
Sürdü ömrüm boyunca, umarsýz bu keþmekeþ,
Bazen divane oldum, bazen hüzünle kardeþ,
Bazen güneþe küstüm, bazen geceyle sýrdaþ,
Hiç bir çeþit ilaçtan, þifa bulmaz bu gönül.
Doðru mudur? insanýn, gönle boyun eðmesi,
Celbetmez mi aklýný? Kulluk üzre doðmasý,
Ýlgisini çekmez mi? Gökten rahmet yaðmasý,
Gerçekleri düþünüp, aþkla dolmaz bu gönül.
Bak iþte kasam bomboþ yüreðimse tamtakýr;
Gök demir oldu bana, yeryüzü ise bakýr;
Zeytin karasý iken çoðalmýþ saçtaki kýr;
Kýr kalemi hakim bey; iflah olmaz bu gönül.
Þiirlerin Ziyasý
11 þubat 2012
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN