Gidiyorum… Kýrýk mýzrabýn ýstýrabýna gözyaþý ekleyerek… Beyaz bir bulutun en karanlýk yerine sýðýnarak Kýrlangýçlarýn kanatlarýný mýhladým gökyüzüne Gidiyorum…. Ansýzýn…
Titrek notalara gam kervanlarý ekledim Hüzün yaðmurlarýný ses eyledim portenin gizli yanýna Sesimi çýðlýðýmda gizledim; duymasýn kimse beni Gidiyorum… Yüreðimi daðladýðý an sýzýn…
Tek adýmla bir dünya devriliyor gözbebeklerimde Gölgemin ucundan bir el sana uzanýrken gitmemek için Karanlýklarýn ýssýzlýðýnda kayboluyor yüreðim Gidiyorum…
Her geçen saniye için aðlýyor dakikalarým umarsýzca Kumsalda ölen köpükleri özlüyorken denizin hýrçýnlýðý Güneþ buz kesiyor vurdumduymazlýðýnda Gidiyorum… Gözbebeklerinden düþerken ansýzýn Yüreðimi daðlýyorken her an; sýzýn…
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.