Ýnce minareye eðilen ay Düþme sakýn dar sokaða Orda ben varým Elim, eline uzanmýþ onun Aþký fýsýldayan gecede Duyuldu duyulacak Yüreðimin vuruþu O bir þiir gibi Ýç geçiriyor pencerede
Yaðmuru unutsak da içimiz ýslak Her sözcükte ayrý bir özleyiþ Bilmem ki bu nasýl konuþmak Yaseminlerden geceye savrulan O uysal düþ yalnýzlýðý Gözlerimizi kapasak
Ýnce minareye eðilen ay Düþme sakýn dar sokaða Karanlýk korusun beni Kötü gözlerden Rüzgarýmý sen kolla Çelimsiz gölgem çekilsin Düþlerin sýðýnaðýna
Haykýrasým geliyor bu aþký GÝZLEMEK ZORUNDAYIM AMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Yurttaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.