BELALI AŞKLAR GAZELİ
O masum çocuk bakýþlarýyla baþlar
Çýkmazlara saplanacak en koyu aþklar
Sevinçle serpilir kuytularda, gözden ýrak
Suçlansa da büyür sevgi, gizli ya da aþikar
Boþanýr yürekte zincir, kopar kelepçeler
Köpüren sevda selidir, bendleri aþar
Kuþkunun akrebidir, durur taþýn altýnda
Ýki gövde bir iken, ansýzýn ordan çýkar
Yüreðe akan zehir, zehiri akýtan iðne
Güneþe çekilen perde, ýþýða örülen duvar
O karanlýk kapýlar, girilen sonsuz dehliz
Bütün yollar kapalý, mevsim kýþ, her yer kar
Diþler kamaþýr tadýndan o yasak meyvenin
Oysa her büyük günahýn sonunda mutlak ölüm var
Cinnetin kýranýndan geçilir, sokaklar bile kan
Biter mi belasý aþkýn, nelerle yüklüdür rüzgar
Kim ola uslanan, çýlgýnsa yaþamýn ta kendisi
Akmadan kan, boþalmadan son kýlcal damar
Kemikler sürme olmadan, külleri savrulmadan
Unutulmaz o yangýn, güze erse de bahar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Yurttaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.