BEYAZ LEKE
-benjamin moloisi’nin idamý dolayýsýyla
dünya kalemkýranlarýna-
1.
afrika doðurdu seni
güçlü kýldý bunun için
ey yiðit oðlu kara kýtanýn
moloisi, genç adam
þimdi adýn ýrmaklar gibi akýyor afrika dillerinde
biz de türkülerimize katýyoruz seni
süzülerek yükseliyorsun
ortak sesleri arasýnda dünyanýn
asýldýðýn daracaðý
kuruyor kahrýndan kabuklarýný çatlatarak
o topraklarda doðup büyümenin utancýyla
2.
artýk aðýz deðiþtiremeszin ey yargýç
kýrdýn kalemimi çünkü
vurdun boynunu moloisi’nin
þimdi
kimbilir neler anlatýr sana ölüm
gecenin derinliklerinde kendine bakarken
bir kanat vuruþu gibi hýþýrtýyla
usul usul
artýk aðýz deðiþtirsen de yararý yok
bütün günlerin bir ölüyle dolu
duruyor sonraki hayatýn iþte önünde
asýlmýþ kapkara bir gövde olarak
artýk aðýz deðiþtiremezsin
koca bir dünyanýn yüreði çýrpýnda senin aðacýnýn dallarýnda
bir bayraðý yýrtmýþ kadar oldun
ölümü bir kez bile sýnamadan
karar verirken ölüme
artýk aðýz deðiþtirsen de yararý yok
bizim yüreðimize çöken acý
buralardan, ta buralardan
gelip bulacak seni
orda, afrika’nýn ucunda
bulacak
ve kavuracak!
3.
orda bir beyaz leke
geceler mi gündüz
gündüzler mi gece
afrika karanlýðýnda
orda bir beyaz leke
utancýn gönderlerinde
afrika karanlýðýnda
orda bir beyaz leke
insanlýðýn alnýnda
afrika karanlýðýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Yurttaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.