Bilsin cihan ki ben bu cihanýn nesindeyim: Bir ülkünün mehabetinin zirvesindeyim. Dünya denen mezellete dalsýn her isteyen; Ben ýrkýmýn þeref taþan efsanesindeyim. Herkese bir özleyiþle yaþar... Ben de öylece Altaylar’ýn ve Tanrýdað’ýn çevresindeyim Merdanelikle þöyle bakýp ayrýlýklara Son menzilin hüzün dolu kâþânesindeyim. Artýk vedâ zamanýna pek fazla kalmadý; Yorgun ve kimsesiz ölümün bahçesindeyim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Nihal Atsız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.