Geri Gelen Mektup

Rûhun mu ateþ, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardað ne biçim korla tutuþtu?
Pervâne olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuþtu...

Gün senden ýþýk alsa bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her þey silinip kayboluyorken nazarýmdan
Yalnýz o yeþil gözlerinin nûru görünse...

Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakýþýnla,
Ey sen ki gönüller tutuþur her bakýþýnla!..
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince,
Çehren bana uðrunda ölüm hâzzý verince,
Gönlümdeki azgýn devi rüzgârlara attým;
Gözlerle günâh iþlemenin zevkini tattým.
Gözler ki birer parçasýdýr sende Ýlâh?ýn,
Gözler ki senin en katý zulmün ve silâhýn,
Vur þanlý silâhýnla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!

Bir baþka füsûn fýþkýrýyor sanki yüzünden,
Bir yüz ki yapýlmýþ diþi kaplanla hüzünden...
Hasret sana ey yirmi yýlýn taze baharý,
Vaslýnla da dinmez yine baðrýmdaki aðrý.
Dinmez! Gönülün, tapmanýn, aþkýn sesidir bu!
Dinmez! Ebedi özleyiþin bestesidir bu!
Hasret çekerek uðruna ölmek de kolaydý,
Görmek seni ukbâdan eðer mümkün olaydý.

Dünyayý boðup mahþere döndürse denizler,
Tek bendeki volkanlarý söndürse denizler...
Halâ yaþýyor gizlenerek rûhuma "Kaabil";
Ýmkâný bulunsaydý, bütün ömre mukabil
Sýrretmeye elden seni bir perde olurdum.
Toprak gibi her çiðnediðin yerde olurdum.

Mehtaplý yüzün Tanrý’yý kýskandýrýyordur.
En hisli þiirden de örülmez bu güzellik.
Yaklaþmasý güç, senden uzaklaþmasý zordur,
Kalbin iþidir, gözle görülmez bu güzellik!

Sosyal Medyada Paylaşın: