YURDUMA GÜZELLEME
Fýþkýrýr uygarlýk taþtan, topraktan;
Gider Nuh nebiye ucu yurdumun.
Kimler gelip geçti þu cennet mülkten;
Her biri bizdendir, tâcý yurdumun.
Buðday ayný buðday, bulgur sokuda;
Daðlar deðiþmedi, güller kokuda.
Kirman yün eðirir, kirkit dokuda;
Ýpliðe can veren bacý, yurdumun.
Düðünler þenliktir, bayram imece;
Aþým aþkla kaynar, ortaktýr baca.
Perdede Karagöz, nüktede Hoca;
Tasada, kývançta gücü yurdumun.
Çobaný ariftir, ozaný fatih;
Elinde, dilinde, özünde salih…
Bakýrý kalayla tunç etti tarih,
Bin yýlda karýldý harcý yurdumun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.