mutlu deðilsin olmadýn bilmedin nasýl biþey cahilsin hiç bilmedin gözlerin saklamadý bu gerçeði kimseden kendini yalnýzlýða feda etmiþ gibi karanlýða sessizliðe sunmuþ gibisin bir damla hüzün var gözünde herþeyden uzak bir keder var ölümü erittin sanki orda sonsuzluðu akýttýn sildin ellerinle istediðin aradýðýn baþka yerlerde çok uzaklarda biliyosun bunlarý hepsini biliyosun çaresi yok kavuniçi bir aðaç var hissettiðin sadece bu sonbaharda kahýrlarýný döker sokaklara gördüðün sadece soðuk buz gibi esen rüzgar ruhun orda öylece oturmuþ bakýnmakta 9212 yanýma gel sadece ben anlarým seni mutsuzluðunu ben bilirim martýlara bakma onlarýn dili yok,
Sosyal Medyada Paylaşın:
kareminov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.