günahlarla baþladý gece yaðmur bir baþka yaðýyor gökyüzü baþka bir gri martýlar þaþkýn nereye kaçacaklarýný bilemiyorlar sokak lambalarý esir düþmüþ sessizliðe en güzel çiçek leylaktý o da mosmor kesilmiþti bu gece korkmuþ ürkmüþ bekliyordu soðuk yýlan kadar kývrak sokuluvermiþ vücudun sol yanýna karanlýk bürümüþ bütün rüyalarý umutlar güçsüz sývanmýþ balçýkla kaçýyor yýldýzlar daðlarýn ardýndaki keçiler çaresiz akrepte yelkovanda bizim suçumuz yok bu iþte vurun kellemizi o vakit bu vicdan azabýyla yaþayamayýz yaklaþtý iyice karanklýk elinde keskin bir býçak ve ortalýk zifiri karanlýk ve herþey saklý toprak altýnda bitti derken bu nefes alma bitti bu rüya güneþ göründü sonsuzluk tepelerinden karanlýk tam böðrüne yedi süngüyü iyice aydýnladndý yürekler cesaretle kanatlanýverdiler gökyüzüne kucaklayýp güneþi uykuya yatýrdýlar ruhlarýný...
o í̱lios férnei elpídes...
201110
Sosyal Medyada Paylaşın:
kareminov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.