Mehralı bəy III şiir
Bu, 1877-78 ci yýllar Osmanlý-Rus (93) savaþýnda büyük kahraman olmuþ, Osmanlý Sultaný Abdulhamidin “Mecdiyye niþaný” ile teltif etdiyi, Borçalý Karapapaklarýndan olan Mehrali beye hesr etdiyim “Mehrali bey” dastan-poemasýndan üçüncü giriþ (El havasý “Qaraçý” ve ya “Derviþi”) þiiridir.
Mehralý bəy III þiir
Mehralý
(El havasý – “Qaraçý”)
Torpaðýn könlünə bahar düþəndə
Günəþ tək üfüqdən baxdý Mehralý.
Quruyanda dodaq, təpiyəndə dil,
Qaynar bulaq kimi axdý Mehralý.
Ellər arayýrdý haqqýn izini,
Nicat tapmamýþdý illər uzunu,
Buludlar alanda göyün üzünü,
Ýldýrýma dönüb çaxdý Mehralý.
Qansýz qərarlara vermədi aman,
Haqlýya dost oldu, haqsýza yaman,
Görəndə yurdunu tapdayýb zaman,
Çəkib qýlýncýný yýxdý Mehralý.
Dərdlərin içindən çəkəndə haray,
Titrədi səsindən kaþanə, saray.
Çəkəndə sərkərdə üstünə alay,
Nizəni köksünə taxdý Mehralý.
Onu söyləyəcək sazýn hər simi,
Elbəyi, dinləyər dünya səsimi,
Verib vətən eþqi, millət dərsimi,
Qəlbimdə heykəl tək þaxdý Mehralý.
Elbəyi Cəlaloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
elbeyicelaloglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.