O Bir İnsandı

Ýzlerken haberleri, gördüm yapýlanlarý.
Tutuklanmýþ bir insan.
Mahkum bile deðildi,
Ölümüne hastaydý.
Ýmdat istedi, Devlet’ten.

Kulaklar týkandý nedensiz.
Ýçeride kaldý kimsesiz.
Duyulmadý sesi öteden.
Eyvah dedim kendime,
Merhamet silinmiþ kalplerden.

Suçlu olabilirdi ama; O, bir insandý.
Tedavi elbet hakkýydý,
Umutla, makamlara baþvurdu.
Umutlar sonuçsuz kaldý.
Tükenmiþ bedeni, dýþarý býrakýldý.

Ben bir Müslüman Türk’üm.
Ýnsaný severim, dinimin emri.
Bu yapýlanlar, çok gücüme gitti.
Çünkü;
Adaletin elinde, O, bir emanetti.

Vardýr yerin üstü,
Birde ötelerde, hesap günü.
Huzura çýkarken düþünelim bu günü.
Gönül kýrmak kolaydýr, almasý zor yeniden.
Gönül kazanmak varken, olmayalým inciten.

Okkýr kimdi? Ne fark eder.
O, bir insandý.

Mehmet Macit
04.05.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: