Cürmü hadsiz bir kul iken yerdiðimden utanýrým
Benliðimi saran diken; derdiðimden utanýrým
Fazlý Kerem adým ansa, her niyâzým sýralansa
Sýr kapýsý aralansa, erdiðimden utanýrým
Âlem bilir, gelen göçer, mülke meftun maldan geçer
Muhtaç gördüm avuç açar; verdiðimden utanýrým
Azgýn nefsi zor terbiye, zelil olsam sormam niye
Tezgâhýma amel diye, serdiðimden utanýrým
Ýçim yanar için için, ârif olan bilir niçin
Geç kalmýþým sual için; sorduðumdan utanýrým
Furkan ayan beyan ama, iradem felç, âciz, âmâ
Ömür sürdüm bir muamma; kördüðümden utanýrým
Virde buyur derken özüm, nefse dönük yüzsüz yüzüm
Aynalara gitti gözüm, gördüðümden utanýrým.
Mecit Aktürk